خبرم کن که بیام دنبالت...

هوا بارونیه و من به رسم دیرین 

چترم رو می بندم و زیر بارون میرم و غسل می کنم ! غسل عاشقی !

بارون رو دوست دارم چون تنها تسکین داغ های درونمه و آرامش خاطری ولو موقت فراهم می کنه !

خبرم کن که بیام دنبالت... ...

خیلی وقته پیدام نیس ! درگیرم به زندگی ، به کاریادمه به خودم قول داده بودن که برگردم به عقب ، برگردم و گذشته رو جبران کنم! خیلی عقب ، دانشگاه ، پیش دانشگاهی ، دبیرستان !!! برگشتم عقب ، مثل یه تازه انتخاب رشته کرده ی دبیرستانی ... برگشتم به چیزی که باهاش بزرگ شدم و الان هم که دارم می نویسم آخرین روزای خبرم کن که بیام دنبالت... ...

لعنت به صبح وهم انگیز
لعنت به صبحی که با یک شباهت
با یک سفر کوتاه ذهن
با یک چشم اشک آلود
آغاز شود...

خبرم کن که بیام دنبالت... ...

بعد از مشغله های جدی و زیاد بالاخره امروز موفق شدم به اینجا بیام

در درجه اول فرارسیدن سال جدید رو تبریک میگم 

و در درجه دوم میخوام اعلام کنم که موفق به راه اندازی وب سایتم شدم که شما رو به دیدن این وب سایت دعوت می کنم 

خبرم کن که بیام دنبالت... ...

گاهی قدمی اشتباه، تباهی دارد
گاه با کسی، گاه بی کسی... 

خبرم کن که بیام دنبالت... ...

قصدی از نوشتن نداشتم

اما نوشتم

نوشتم‌؛ چهار سال گذشت 

از صعود دوباره به جام جهانی... 

صعود تیم ملی فوتبال که میلیون ها نفر رو خوشحال میکنه... 

اما من ناراحت... 

چون یادآور خوبی نیست... 

چون هنوز یادمه صعود قبلی 

کجا بودیم، توی مترو... 

بازی رو از بلندگوهای داخل مترو گوش دادیم و استرسش رو دوتایی شاهد بودیم... 

اگه زنده بودم و فوتبال هر 4 سال یکبار رفت جام جهانی

در شلوغ ترین روزهای زندگیم هم چند لحظه ای برای خودم نخواهم بود... 

خبرم کن که بیام دنبالت... ...